EQUIPO:


XENEROSIDADE: para axudar os compañeiros
HUMILDADE: para deixarse axudar
COMPROMISO: Ser humildes e xenerosos e relativamente sinxelo cando as cousas van ben, cando remata a diversión comeza o compromiso



domingo, 13 de febrero de 2011

Soños


 "Si tes un soño, protexeo..."

 Os nosos rapaces seguen a escribir fermosas páxinas na historia do Balonmán da Costa da Morte, este sábado disputaban ante os vigueses do Carballal o liderato, xa que marchaban segundos na clasificación a so un punto dos locais, e a resposta dos nosos deportistas non puido ser mellor, un 34-26 que fala as claras do nivel que esta a dar este grupo. Liderados polos seus capitans Moncho e Quin, que estan a dar un exemplo de compromiso e xenerosidade, ofreceron o respetable todo un espectaculo de entrega e intensidade defensiva dende o pitido inicial, que permitiu o Camariñas ir por diante no marcador dende o inicio ate o remate, ainda así non foi doado, o equipo visitante ten nas suas filas bos extremos, a Bruno que e dos primeiras liñas con mais calidade da categoría, Abel un lanzador moi forte i eficaz, e para rematar ten o mellor porteiro da primeira autonómica. Pero este sábado facía falla ainda moito mais para intentar roubar o soño do Camariñas e os seus siareiros, os locais saian cunha defensa 5:1 intentando trabar a circulación de balón dos rivais, pola contra estes plantexaban unha defensa 6:0 apoiandose na envergadura dos seus defensores centrais, alguns erros no pase dos vigueses provocaban as primeiras ventaxes de dous e tres goles para os anfitrions, e comezaba unha labor de desgaste que teria seus froitos na segunda mitade... 

No minuto 15 deste primeiro acto o Boya trocaba a sua primeira liña por completo, dando entrada o debutante Xosé Canedo, que debido a sua calidade vai aportar moito o grupo, parecia que levara xogando meses cos seus compañeiros.
 Algunha exclusión nos locais fixo cos visitantes se achegaran a dous goles 11-9, pero a mesma razón no bando contrario, provocou co Boya acadara unha ventaxe de 5 goles o descanso, cun 18-13 tranquilizador. 
 Na reanudación, o Boya pasou por un pequeno bache no seu xogo ofensivo, as ideas non estaban moi claras, o cambio defensivo visitante, e un par de intervencións consecutivas do seu porteiro fixeron ca incertidume comenzara a pasear polo Areal, pero neses intres Victor axudou a manter o marcador con varias paradas de moito mérito e o regreso a pista de Felipe e Alan, terminou por desatascar o ataque local para voltar a coller distancia no electrónico. 
 Os minutos pasaban e a defensa local seguia a impoñerse sobre o ataque visitante, que comenzaba a perder frescura fisica, e polo tanto a ter moito menos acerto nas suas accións, cinco minutos no que o Camariñas aproveitou esta situación serviron para despegarse definitivamente no marcador ate os oito goles a con algo menos dun cuarto de partido por xogar, esta vez non houbo relaxación, e a pesar da rigurosidad arbitral cos locais nas sancions disciplinarias e na interpretación do xogo pasivo, os nosos rapaces alentados por unha grada ilusionada e ruidosa, seguiron traballando para manter a distancia e así conseguir un resultado merecido, e que permite seguir soñando con facer a mellor tempada da historia. 
 Mención especial merece a "colaboración" do Directivo Perfecto Parapar acompañando os xuvenís a Tuy, permitindo así co adestrador poidese quedar en Camariñas para dirixir o equipo neste importante partido. 
Como nota curiosa, que xa se esta a convertir en tradición, foron os "manteos" no medio da pista os "cumpreaneros" Felipe e Xabi
 Polo Boya destacar a todo o equipo, pero en especial a Moncho que fixo o mellor partido no que levamos de tempada.

OUTROS RESULTADOS

Celebrouse pola mañán partidos de benxamins, alevins, infantis e cadetes

Os benxamins perderon os seus dous partidos ante rivais cos aventaxaban nun ou dous anos ca diferencia que iso supón en edades tempranas, ainda asi pasarono de "vicio" que e o importante nestes comenzos da suas vidas deportivas.

Os alevins empataron co Conxo de Santiago entre os aplausos dos pais asistentes.

Os infantis acadaron un meritorio empate ante o Cambre no seu segundo partido da tempada.

Para rematar os Cadetes por fin acadaron a sua primeira victoria, merecida e que seguro vai a encher de moral os nosos rapaces para seguir traballando e mellorando como o están a facer. (Camariñas 31 Viveiro 18)

Para rematar os xuvenís venderon cara a sua derrota ante un dos favoritos o ascenso como e o Tuy, os nosos rapaces reforzados con algún cadete fixeron un bo partido mantendo o marcador nivelado ate cerca do final do encontro, onde as exclusións de Martín e Caamaño foron decisivas.


1 comentario:

  1. Tengo la certeza de que este año vais a conseguir algo grande y la sana envidia de no poder vivirlo a vuestro lado.
    En todos los años que he jugado al balonmano,siempre he soñado con ese partido definitivo que me diese el ascenso o la permanencia o la victoria en la final y sobre todo el formar parte de un colectivo ganador y solidario en el campo.
    Espero y deseo que podais cumplir vuestro sueño,sueño que también es el mio.Y que podais recoger los frutos del trabajo de tanta gente que ha estado siempre a vuestro lado trabajando y aprendiendo con el balonmano.
    Yo os sigo desde la distancia y os admiro desde el amor que siento por este deporte,y el cariño que en algún momento de mi vida y de la vuestra os he tenido y os tengo todavía.
    Cuando leo los nombres de los jugadores del equipo me emociona saber que aun continuais en el deporte los mas veteranos y que los más jovenes se han enganchado al mismo, esa es la mejor de las victorias.
    Si amais este deporte como yo lo he llegado a amar,si respetais y a la vez admirais al compañero de al lado y entrenais para aprender y mejorar dia a dia,estoy convencido de que mi sueño y el vuestro se hará realidad.
    El deporte me lo ha dado todo y me ha quitado mucho,pero jugar al balonmano ha sido lo mejor que me ha pasado en la vida y haber estado a vuestro lado durante algún tiempo me hizo crecer como jugador y como persona.
    Yo sólo os pido que sigais creciendo y disfrutando de este momento tan dulce en el que os encontrais,y sobre todo que os agarreis al tren que ahora pasa por delante y que puede no volver a pasar en años , no por que yo lo diga,si no porque el deporte es así de cruel y porque a algunos ya les va "tocando"(je je).
    Sólo desearle a toda la plantilla,cuerpo técnico y directiva del club la mejor de las suertes para afrontar esta recta final del campeonato y daros las gracias por ilusionarme cada lunes al mirar la clasificación y la crónica del partido.
    Una última cosa.
    Recordar que el balonmano es un deporte en el que siempre gana el mejor,ningún árbitro por muy parcial que sea puede con un colectivo motivado y entrenado para la victoria.Si se pierde es porque el colectivo falla.
    Si, ya se que quedan muchos puntos en juego,pero también conozco al grupo y se que en sus filas hay gente capaz de no dejar escapar el tren....
    Es el momento de ponerse el mono de profesional y disfrutar...
    Mucha fuerza a todos!!!

    ResponderEliminar

Archivo del blog